
ฉันกลายเป็นตัวประกอบในนิยายสืบสวนสอบสวนที่มีคนล้มตายเป็นว่าเล่น และตัวประกอบที่ว่าดันเป็นเด็กหญิงขอทานที่ไม่มีทั้งความฝันและอนาคต ลำพังแค่มีชีวิตรอดไปวันๆ ยังยากเลย! "คนร้ายอยู่ทางโน้นค่ะ!" ฉันทนเห็นคนตายไปต่อหน้าต่อตาอีกไม่ไหวแล้ว เลยชี้ตัวคนร้ายให้เขาผู้นั้นได้รู้… "มาเป็นลูกสาวของฉันเถอะ" ท่านดยุกผู้ทรงอำนาจที่สุดในจักรวรรดิและเป็นพระเอกที่ตามจับคนร้ายในนิยายเรื่องนี้ ยื่นข้อเสนอรับฉันเข้าไปเป็นลูกสาวบุญธรรม! ฉันจะไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างอดอยากอีกต่อไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?! แค่คิดว่าจะได้กินขนมปังนุ่ม ๆ อย่างหนำใจก็มีความสุขแล้ว ทันใดนั้นเรื่องราวในนิยายก็ผุดขึ้นมาในหัว ‘เดี๋ยวก่อนนะ…ในนิยายอธิบายเอาไว้ว่าพระเอกของเรื่องนี้เป็นฆาตกรโรคจิตนี่นา!’ ท่านดยุกผู้แสนเย็นชาเกินใครต่อหน้าพวกตัวร้าย คงจะอบอุ่นใจดีกับลูกสาวใช่ไหมนะ!
อ่านได้ที่นี่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น